آیا به دندانپزشکی که فقط چند کتاب خوانده و چند دوره آموزشی گذرانده است، اعتماد می کنید؟
یکی از مهم ترین مراحل در فرآیند مدیریت یکپارچگی (RBI، FFS، و غیره) تعیین مکانیسم های آسیب احتمالی است که ممکن است رخ دهد. برای پالایشگاهها و کارخانههای فرآوری شیمیایی، API RP 571 طرح کلی این فرآیند را همراه با فهرستی از مکانیسمهای احتمالی و شرایطی که تحت آن رخ میدهند، ارائه میکند. ما این الزامات را با تجربه گسترده خود در تجزیه و تحلیل شکست ترکیب می کنیم تا به شما کمک کنیم تعیین کنید که کدام مکانیسم های آسیب در تاسیسات شما واقع بینانه ترین هستند.
ارزیابی مکانیسم آسیب: مبنای مدیریت یکپارچگی مؤثر
واقعیت این است که احتمال مکانیزم های مختلف آسیب به متغیرهای زیادی از جمله شرایط عملیاتی، مواد و محیط بستگی دارد. سپس اثرات بالقوه راه اندازی/خاموش شدن، شرایط غيرعادی و آلاینده ها باید در نظر گرفته شوند. متالوژیستهای EGR میتوانند در شناسایی و درک مکانیسمهای احتمالی که میتوانند باعث آسیب در همه این موقعیتها شوند، به شما کمک کنند.
فرآیند تعیین مکانیسم آسیب معمولاً شامل موارد زیر است:
بررسی نمودارهای جریان فرآیند، سوابق تعمیر و نگهداری، گزارش های تجزیه و تحلیل خرابی و سایر مستندات برای ارزیابی مکانیسم های آسیب موجود و احتمالی برای هر سیستم
ارزیابی مصالح مناسب برای مقاومت در برابر تخریب در هر فرآیند و/یا نرخ خوردگی مورد انتظار
ارزیابی علل و میزان خوردگی موجود در تاسیسات
تخمین مکانیزم های خوردگی در آینده
شناسایی راهبردهای کاهش بالقوه برای کاهش نرخ خوردگی در آینده
مکانیسمهای آسیب مؤثر بر تجهیزات فرآیندی، تابع پیچیدهای از مصالح و شرایط عملیاتی یا محیطی داخلی و خارجی است. درک صحیح مکانیسم آسیب مؤثر بر تجهیزات فرآیندی برای هر برنامه مديريت یکپارچگی حیاتی است.
باید به مکانیسم آسیب فعالی که ممکن است موثر باشد، و همچنین مکانیسمهای آسیب احتمالی ناشی از اختلالات فرآیند، تغییرات در شرایط عملیاتی، و وجود آلایندههای خاصی که باعث تشدید یا ایجاد آسیب میشوند، توجه شود.
به طور خلاصه، ما با استفاده از علم، تحقیق و تجربه با شما همکاری نزدیکی خواهیم داشت تا مشخص کنیم که چه نوع آسیبهایی نگرانکننده هستند و چگونه میتوان مشکلات را پایش/کاهش داد.
بازدیدها: 180