يكي از اساسي‌ترين سوال‌ها در صنعت اين است كه چه موقع بايد اقدام به بازرسي كرد؟ به عبارت ديگر دوره‌هاي زماني برنامه بازرسي را چقدر انتخاب كنيم تا از بروز خسارتها جلوگيري شود. براي پاسخ به اين سوال لازم است كه چهار عامل مهم ذيل در نظر گرفته شوند:
الف) مكانيزم و نوع خسارتهای وارده به چه شكل ميباشد.
ب) نرخ پيشرفت خسارت نسبت به زمان چقدر ميباشد.
ج) مقادير مجاز خسارت وارده، با توجه به نوع آن چقدر است.
د) احتمال مشاهده خسارت و پيش‌بيني حالت‌هاي بعدي آن با توجه به روش‌هاي بازرسي فني چقدر ميباشد.
معمولا زمان بازرسي فني براساس استانداردهاي API معادل نصف عمر باقي‌مانده تجهيزات انتخاب مي‌گردند. عمر باقي‌مانده تجهيزات به‌صورت ذيل قابل تعريف ميباشد.
عمر باقي‌مانده تجهيزات (سال) = نسبت مقدار مجاز خسارت وارده (واحد) به سرعت پيشرفت خسارت (سال / واحد)
چنانچه بتوانيم مكانيزم تخريب غالب را براي تجهيزات، به‌طور دقيق تشخيص داده و سرعت پيشرفت خسارت وارده را اندازه‌گيري و يا ارزيابي نماييم، آن‌گاه با در دست داشتن مقدار مجاز بروز خسارت، مي‌توانيم عمر باقي‌مانده تجهيزات را محاسبه و يا برآورد كنيم.
مقدار عمر باقي‌مانده محاسبه شده براساس پيش بيني‌هاي انجام شده براي مخزنی 12 سال ميباشد و لازم است كه هر 6 سال يك بار مخزن فوق مورد بازرسي قرار گيرد و ميزان پيشرفت خوردگي و كاهش ضخامت صورت گرفته اندازه گيري شده ومجددا براساس داده هاي واقعي، عمر باقي‌مانده محاسبه شود. سپس با توجه به عمر باقي‌مانده، نصف مدت آنرا براي انجام بازرسي بعدي تعيين كنيم.
خسارتهای وارده مي‌تواند مجموعا هشت حالت مختلف داشته باشد كه ساده‌ترين حالت آن كاهش يكنواخت ضخامت در سراسر سطوح تجهيزات ميباشد. محاسبه مقدار مجاز خسارت و سرعت پيشرفت خسارت براي همه حالات ساده نبوده و در بسياري از موارد نياز به تخصص بسيار بالايي دارد. مثلا چنانچه پديده خزش به‌عنوان مكانيزم غالب در تخريب و انهدام قطعه اي تشخيص داده شود محاسبه سرعت پيشرفت خسارت خزشي، كاري بسيار مشكل، زمانبر و پرهزينه ميباشد و معمولا نمي‌تواند توسط شخص بازرس صورت پذيرد. همچنین در صورت مشاهده ترك در بدنه تجهيزات (ترك عمقي) چگونگي محاسبه رشد ترك و تعيين عمر باقي‌مانده اين دستگاه بسيار مشكل بوده و بايد به متخصص مكانيك شكست مراجعه شود.
درخصوص چگونگي تعيين مقادير مجاز خسارت و همچنین تخمين و يا اندازه‌گيري سرعت پيشرفت خسارتهای مختلف، دستورالعمل ها و استانداردهاي مختلفي تدوين شده است. دو استاندارد API RP 579 و API RP 581 از مهمترين مراجع مي‌باشند. در اين دو استاندارد سرعت پيشرفت خسارت های ناشی از مكانيزم‌هاي تخريب، مورد ارزيابي قرار گرفته و روش تعيين محاسبات لازم ارائه شده است. به‌دليل پيچيده و طولاني بودن توضيحات هر روش از بحث بیشتر در اين خصوص پرهيز مي‌شود و خوانندگان عزيز را به مطالعه اين دو استاندارد توصيه مي كنيم.
بازدیدها: 698
